خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
پارچه‌های کشی:
پارچه‌های کشی در جهت طول یا طول‌وعرض کش می‌آیند و به همین علت الگوی آنها باید کمی تنگتر از آنچه برای پارچه معمولی در نظر گرفته میشود، تهیه شود.
برش:
برش این که نوع پارچه باید با قیچی تیز انجام شود و تمام سطح دو لایه‌ای که هنگام برش روی هم قرار می‌گیرند بایستی به وسیله سنجاقهای بلند و نوک‌تیز به یکدیگر متصل شود؛ زیرا پارچه‌های کشی تا اندازه‌ای لغزنده‌اند. همچنین قطعات الگو بایستی با سنجاقهای بلند و نوک‌تیز روی پارچه ثابت شوند.
دوخت:
دوخت این پارچه‌ها چه با دست چه با چرخ باید با نازک‌ترین سوزن انجام شود و جنس نخ بهتر است از پلی‌استر باشد تا هنگام دوخت پاره نشود.
اتوکردن:
درزها باید به وسیله اتوی بخار صاف شوند. برای پارچه‌های کشی هرگز اتو را روی درزها نکشید، بلکه بعد از صاف‌شدن هر قسمت از درز، اتو را بلند کنید و روی قسمت بعدی بگذارید.
پارچه‌های مخمل:
پارچه مخمل در انواع نخی، ریون، نایلون و سایر الیاف مصنوعی عرضه میشود و برای مصارف مختلفی چون کت‌ودامن، پالتو، لباس روز، پوشاک اسپرت و البسه میهمانی به کار میرود.
برش:
در مورد پارچه‌های مخمل خوابدار و حتی فاقد خواب توصیه میشود همه قطعات الگو منطبق بر خواب پارچه و در یک جهت قرار گیرند؛ و برای ثابت‌کردن الگو روی پارچه از سنجاقهای بلند و نوک‌تیز استفاده شود. برای برش نیز باید قیچی تیز به کار برد.
دوخت:
از نخ ابریشمی مِرسریزه‌شده برای دوخت مخمل استفاده کنید. به‌علاوه، دستگاه تنظیم نخ روی چرخ را قدری شل کنید تا بخیه‌ها کاملاً در ضخامت پارچه فرو روند. همچنین درجه چرخ را قدری درشت‌تر از حالت عادی میزان کنید و سوزن چرخ را از نوع بلند، باریک و نوک‌تیز انتخاب نمایید. پیش از چرخ‌کردن، حتماً درزها را کوک بزنید تا دو لایه پارچه در زیر چرخ نلغزند و کج و ناصاف نشوند.
غالباً افراد، به‌اشتباه، زیپ ظریف را برای پارچه مخمل مناسب می‌دانند، در حالی که دوخت این نوع زیپ در محل چاک و سجاف چون چند لا پارچه روی هم قرار گرفته‌اند و ضخیم شده است نازیبا میشود. بنابراین زیپهای محکم‌تر که نوار نخی دارند مناسب‌ترند. ضخامت و استحکام نوار باعث میشود که زیپ به‌راحتی در محل مورد نظر دوخته شود و ثابت بماند.
اتوکردن:
برای اتوکردن پارچه مخمل از وِلولورِت استفاده کنید؛ این وسیله از برق‌افتادگی روی پارچه جلوگیری می‌کند و خواب آن را حفظ می‌نماید. [ولولورت را میتوان از فروشگاههای لوازم خیاطی تهیه کرد. این وسیله تکه‌چوبی مستطیل‌شکل است که سطح آن را با سوزنهای بسیار ریز پوشانده‌اند. پارچه را روی ولولورت قرار می‌دهند و سپس آن را اتو می‌کنند.
سوزنها داخل پرزهای مخمل فرو میروند و از خوابیدن آنها به هنگام اتوشدن جلوگیری می‌کنند.] در صورت دسترسی‌نداشتن به این وسیله، اتوی بخار را با فاصله چند میلیمتر از درزها نگه دارید تا از طریق بخار، چروک درزها برطرف شود.
همان طور که پارچه مرطوب است، روی درزها برس بکشید تا خواب پارچه از بین نرود و پارچه برق نیفتد. در صورت لزوم قسمتهای دیگر پارچه را هم به همین شیوه صاف کنید.
اگر از اتوی معمولی استفاده می‌کنید، اتو را به حالت ایستاده قرار دهید و درجه حرارت آن را زیاد کنید. سپس پارچه‌ای خیس روی اتو بیندازید و لباس را روی بخار پارچه بگیرید و در امتداد آن به حرکت درآورید.
پارچه‌های چرم و جیر مصنوعی:
چرم و جیر مصنوعی به دو صورت یک‌لایه یا دولایه عرضه میشود. بدیهی است نوع دوم مقاوم‌تر و دوخت آن نیز آسانتر است.
برش:
هنگام برش این نوع پارچه حتماً الگو را چند بار وارسی کنید تا مشکلی نداشته باشد؛ زیرا در صورت شکافتن دوخت، اثر سوزن روی پارچه باقی می‌ماند. حتی میتوان الگو را ابتدا از پارچه متقال تهیه و تمام عیوب را روی آن برطرف کرد.
برای قراردادن الگو روی پارچه از وزنه‌ای سنگین استفاده کنید و سپس دور آن را با درنظرگرفتن مقدار اضافه برای دوخت قیچی کنید؛ چون نمیتوان از کوک‌شل استفاده کرد.
دوخت:
برای این پارچه‌ها، سوزن چرخ بایستی از نوع مخصوص چرم‌دوزی انتخاب شود؛ این سوزنها به شکل سه‌گوش‌اند. چرم و جیر را با نخ ابریشمی بدوزید و درجه چرخ را قدری درشت‌تر از حالت عادی تنظیم کنید. هنگام چرخ‌کردن درزها، برای جلوگیری از چسبیدن چرم یا جیر به صفحه چرخ، زیر درز یک ورق کاغذ (از هر نوع) قرار دهید و درز را بدوزید. پس از دوخت، کاغذ را از دو طرف درز بکشید تا جدا شود.
به‌علاوه، می‌توانید صفحه چرخ را با روغن چرخ چرب کنید تا کار سریع‌تر پیش رود. پس از چرخ‌کردن درزها، آنها را با دست باز کنید و به وسیله قلم‌مو و چسب مخصوص از طرف داخل به پارچه بچسبانید. سپس با وزنه آنها را بکوبید.
در آرتاکاوا میبینیم
در صورت تمایل به شلال‌دوزی به وسیله دست، ابتدا محلی را که باید شلال‌دوزی شود، توسط چرخ بدون نخ و با درجه درشت چرخ کنید تا رد بخیه‌ها روی چرم یا جیر باقی بماند. سپس به وسیله سوزن و نخ ضخیم (مانند نخ عمامه و دمسه) با دست فاصله بخیه‌ها را شلال بزنید.
اول از همه مرد عمل باشید. این کلمه به معنی آن است که هر چیزی که در فکرتان برای طراحی است فوراً عمل نمایید و این عملتان را با شرح و توضیح در فرم مناسب، عقیده خود را بیان نمائید در غیر این صورت مهمترین عقیده بدون عمل بی ارزش خواهد بود. به این ترتیب خودتان را تربیت کنید و عادت دهید که همیشه به برشها و طرحهای بعدی فکر کنید آنوقت است که حتی بغرنج ترین طرحتان برای برش آسانتر خواهد بود و شما یک برش کننده ماهر خواهید بود.
قوائد طرح کردن و نگهداشتن خطوط اصلی و اساسی. هر طرحی را که انجام میدهید با یک اصالت الگوی اصلی (مادر) را از بین نبرده یعنی هر قسمتی از الگو را تغییر میدهید به اندازه فرم و برآمدگی الگو مادر لطمه وارد نکنید، طبیعتاً استثنایی در این طرح هایتان وجود دارد، ولی بعنوان یک قانون کلی خطوط اصلی و اساسی الگو باید نگهداشته شود. اگر چه ممکن است قطعات الگو را برای چین، سجاف ، جور کردن چیزهای تزئین قیافه الگو عوض شود لیکن به آن معنی نیست که اساس الگو از بین برود و سایزها به همان اندازه تکه اصلی خواهد بود (شکل 1) تنه بالا با رنگ کم و دامن پر رنگ تر است.
1-خاصیت بکار بردن ساسون ها
برای اینکه برجستگی جایی را در پارچه درست نمائیم به ساسونها احتیاج است مثلاً اگر شما یک قطعه پارچه را روی سینه مانکن پهن کنید خواهید دید که یک طرف پارچه به تو رفتن احتیاج دارد موقعیکه سنجاق بزنید در میابید که پارچه صاف روی سینه قرار گرفت. ساسونهای اصلی و اساسی را میتواند بخاطر طراحیتان و برای تطبیق آن تغییر بدهید تا مناسب با پارچه یا مدل لباس باشد، ولی همیشه بخاطر داشته باشید که ساسونها نباید فرم خودش را از دست بدهد.
شما در دوره‌های قبل الگو اصلی را مطالعه کرده و کشیده اید و میدانید که الگو اصلی میتواند، اندازه‌ای از جدول یا اندازه مشخص باشد و الگوی اصلی یک طرح نیست و بغیر از مواقع خیلی کم بدون فرم و طرح دادن پوشیده نمیشود چون آن الگو تنها قالب گیری از بدن میباشد. شما حالا باید یاد بگیرید که چطور الگوی اصلی دامن که در دوره قبلی یاد گرفته اید که در شکل 2 این قسمت نشان داده شده است و بخاطر اینکه طرح دامن آسانتر از دیگر لباسها میباشد موقعیکه انتقال ساسونها را به جای دیگر و چگونگی تطبیق تکه‌های الگو با مدلهای گوناگون یاد گرفتید برای دوره‌های دیگر و طرح ساسونهای سینه و ترکیب بالا تنه به دامن و طراحی‌های دیگر برای مدلهای بهتر آماده خواهیم بود.
A- از مقابل مرکز ساسونهای کمر خطی راست تا سجاف پائین رسم کنید.
B- لبه خط کشیده شده را با قیچی چاک داده و به اندازه نصف پهنای ساسونها را کم (تاکرده) و همان قدر از طرف پائین دامن باز میشود شکل 4 را نگاه کرده و بعد روی یک کاغذ ضخیم فرم تازه را قالب کرده و الگوی درآمده را دامن راست، معمولی و یا مستقیم بنامید. (شکل 3 )
4-تغییرات در ساسونهای دامن
حالا که طرز تهیه و برش الگوی دامن مستقیم را از روی الگو اصلی یاد گرفتید اصول درست بکار بردن ساسونها را برایتان تشریح و با کشیدن چند شکل مسئله را بررسی میکنیم چنانکه در شکل‌های (5 و4) می‌بینید که تغییرات به این صورت انجام یافته است و آنهایی که می‌بینید اغلب مورد استفاده قرار خواهد گرفت و هر یک از حالات تصویر در شکل 4 نشانگر درست بکاربردن ساسون دامن و آنهایی که در شکل 5 میباشد جایگزین کردن دو یا تعداد بیشتر ساسونهای کوچک میباشد.
5-دامن مستقیم چین دار
حالا که الگوی دامن مستقیم را رسم کردیم و برای جالب بودن آن ساده ترین دامن‌ها، دامن مستقیم چین دار میباشد. دامن فوق اگرچه ساده است ولی تمرین می‌خواهد مخصوصاً وقتی که برای فرم دامن تخته‌های متعددی از پارچه مصرف میشود قرار بدهید مثل (شکل 6)
متخصصین طراحی لباس از سالهای بسیار دور با هدف بهبود روشها و متدهای خیاطی و طراحی جهت سهولت در مراحل دوخت و رفع مشکلات و ایرادهای اندامی از یک سو و زیبایی هر چه بیشتر مدلها تلاش فراوانی نموده اند و در این راستا به نتایج مطلوبی رسیده اند.
اما متاسفانه در ایران حتی در دانشگاههای مرتبط با طراحی دوخت نیز کمتر از این نتایج و پیشرفت ها استفاده می شود، به گونه ای که فارغ التحصیلان این دسته با ورود به بازارکار متوجه خواهند شد که آموخته هایشان به روز نبوده و حتی نسبت به تجربیات تولیدکنندگان داخلی نیز عقب هستند. اما مسئله به روز بودن صنعت پوشاک کشور فقط به دانشگاههای ما خلاصه نمی شود. و تولیدکنندگان، متخصصین و صنعت گران پوشاک کشور نیز باید همواره در تلاشی باشد تا بتواند از دستاوردهای مراکز تخصصی و برجسته مد و پوشاک بهرمند شوند.
یکی از این موسسات تحقیقاتی و تخصصی انستیتوی هنرهای خانگی لندن I.D.A می باشد. که تاکنون موفق به رفع نواقص و مشکلات متدها و روش های مرسوم گذشته گردیده و آنها را به زبان بسیار ساده و روان جهت علاقه مندان لباس آماده ساخته تا هنرجویان به راحتی بتوانند ایده ها و طرحهای موردنظر خود را به سادگی و بدون محدودیت های موجود در روش های گذشته پیاده نمایند.
امید است بتوانیم در این دوره از آموزش ها، آن طور که باید به این مهم نایل شویم و آرزو داریم از طرف متولیان و صاحب نظران در مراکز آموزشی کشور جهت بالا بردن معلومات و به روز رسانی سطح علمی طراحان، تولیدکنندگان و کلیه دست اندرکاران صنعت پوشاک کشور اقداماتی صورت گیرد.
آنچه در قسمت اول آموزشی آرتاکاوا خواندید عبارتنداز:
وسایل اندازه گیری و برش
علایم تجاری و حروف اختصاری
اندازه گیری از فیگور و قیافه
روش عمومی اندازه گیری
تعیین محل اندازه گیری (انداره‌های عرضی و طولی)
جمع آوری اندازه‌های مناسب
جدول اندازه گیری نرمال یا تجاری برای سایزهای مختلف
تعدیل یک نمونه اندازه گیری شده
مقدار اضافه اجازه داده شده
وقتی که الگویتان را طرح می‌کنید به منظور راحتی بدن و حرکت شخص برش کار الگو اجازه دارد مقدار اندازه‌های تعریف شده را با اغماض و چشم پوشی به اندازه‌ها اضافه کند.
در دور بالاتنه از 1 الی 3 اینچ
در عرض سینه از ¼ الی ½ اینچ
در پهنای(کارور) پشت از ¼ الی ½ اینچ
در حلقه آستین از ¼ 1 الی ½ 1 اینچ
در مچ از ½ الی 1 اینچ
در دور باسن از 1 الی 2 اینچ
افرادی که مبتدی هستند و طول بالاتنه را به راحتی نمی‌توانند اندازه کنند، می‌توانند متر را دور گردن رد کنند و روی خط کمر اندازه کرده و بعد از کسر پهنای پشت گردن، طول دقیق بالاتنه معلوم میشود.
ضمناً با کشیدن متر دورگردن، متر دقیقاً روی خط گردن می‌ایستد و می‌توانید طول بالاتنه پشت را نیز از جای متر تا خط کمر در پشت اندازه بگیرید.
اصول اساسی برش
قبل از اینکه به خط کشی الگو بپرازید، اول باید بدانیم که کجا را اندازه کرده ایم تا آنها را روی الگو بیاوریم و خط کشی نمائیم، باید گفته شود که در خط کشی نمونه اول از خط مرکز پشت که روی ستون فقرات مشخص میباشد و مستقیم ترین خط میباشد. بلندی پشت و بلندی قد دامن بر نام خط مرکزی پشت نشان داده شده است شروع میکنیم.
دیگر اینکه در الگو تنها یک طرف لباس را رسم میکنم و برای فهمیدن حالتهای برش قدم به قدم جلو می‌رویم
آزادی عمل در طرح برجستگی سینه‌ها
قبل از اینکه به خط کشی الگو برسیم باید درباره خط قسمت جلو گردن و بلندی جلو بالاتنه تصمیم بگیرید. موقعی که لباس برش میشود روش‌های مختلفی برای مشخص کردن نقطه جلو گردن وجود دارد. اما هر روش که بکار میرود و آنچه مهم است اندازه گیری خیلی دقیق و مناسب میباشد و با همان دقت در برش و دوخت هم درباره برجستگی سینه‌ها که طول اضافی از تکه پشت در بلندی بالاتنه (از خط گردن تا خط کمر) لازم است تا قسمت عقبی بدن از خط گردن تا خط کمر اختلاف بین این دو اندازه بزرگی و کوچکی سینه‌ها فرق می‌کند.
اما در اندازه‌های نرمال و صحیح تقریباً جلو ½ اینچ از پشت زیادتر است و اگر یک زن لاغر با سینه‌های کوچک باشد کمر از½ اینچ و در صورت چاق بودن با سینه‌های بزرگ بیشتر خواهد بود. پس از اندازه گرفتن برای هنرجویان اطمینان تر است که از نقطه گردن در پشت تا خط کمر در قسمت جلو به طوریکه عرض گردن (پهنای گردن) را از محاسبه که در بخش 6 جمع آوری اندازه‌های مناسب گفته شده است یا اینکه می‌توانید مستقیماً از نقطه گردن تا خط کمر در قسمت جلو اندازه بگیرید.
ساختمان تکه عقبی
دستورالعمل (تعلیم) تکه پشت سایز 36 با کشیدن خط مرکز پشت به اندازه طول بالاتنه و قد دامن چنانکه این خط موازی با حاشیه کاغذ الگو به فاصله 1 اینچ و از طرف بالا با فاصله 3 اینچ رسم میشود که نقطه A اول طول بلندی پشت و نقطه B سجاف دامن که بخاطر متغیر بودن مد در شکل شکسته نشان داده شده است و در برش اندازه‌های خود حتماً قد دامن را تماماً رسم کنید.
خطهای بعدی از شماره 1 الی 7 که تماماً عمود بر خط (خط مرکزی پشت) رسم شده است و هر یک به اندازه نصف دور بالاتنه + 2 اینچ میباشد.
مثال: دور بالاتنه 36 اینچ میباشد چون در الگو یک طرف لباس رسم میشود پس چنین میشود.
20 = 2 + 18 → 18 = 2 ÷ 36
این 20 اینچ طول خطهای 1 الی 7 میباشد که بعداًَ خواهید دید که چگونه آن مقدار اضافی که در دور بالاتنه بکار رفته است به تقلیل میرود.
خط کشی و برش تکه عقبی
1. خط گردن- خطی عمود بر خط AB رسم میکنیم که در نقطه A به خط AB عمود باشد. این خط را خط گردن می‌گویند.
2. خط کمر از نقطه تقاطع خط گردن با خط AB در روی خط AB به اندازه طول بلندی قد پشت که برای سایز 36 در جدول 5/39 سانت یا (15.75) اینچ است پائین بیاورید وخط عمودی از نقطه بدست آمده بر خط AB رسم کنید.
3. خط دور بالاتنه یا زیر حلقه آستین- فاصله خط 1 و 2 را نصف کنید و 1 اینچ به طرف خط کمر علامت بگذارید و بعد خطی عمود بر خط AB از این نقطه رسم کنید.
4. خط باسن- 8 اینچ یا 20 سانت از خط کمر به طرف پائین در روی خط AB حساب کرده و علامت گذاشته و بعد خط عمودی بر خط رسم کنید.
5. خط حاشیه دامن- از تقاطع خط کمر در خط AB به طرف پائین طول دامن را حساب کرده و خط حاشیه دامن را عمود بر خط AB رسم کنید.
6. خط پشت و خط سینه- حدفاصل خط گردن و خط دور بالاتنه را نصف کرده و خطی عمود بر خط AB رسم کنید.
7. خط شانه- حدفاصل خط گردن و خط پشت یا سینه را نصف کرده و خطی عمود بر خط AB رسم میکنیم.
8. خط حلقه آستین- اندازه پهنای پشت (کارور) که برای سایز 36 در جدول 5/35 سانت یا 14 اینچ هست نصف کرده به اضافه یک درز (9 میلیمتر) در روی خط بالاتنه از تقاطع خط AB اندازه گرفته و از نقطه حاصله خطی موازی با خط AB رسم میکنیم که از خط پشت یا سینه و خط 6 خط گردن را قطع کند.
9. نقطه پشت گردن- در روی خط گردن از نقطه A به فاصله پهنای گردن اندازه گرفته و به طول 75/0 اینچ به طرف بالا رسم کنید.
توضیح : چنانکه در قبل گفته شده است اندازه پهنای گردن و نقطه پشت گردن یک دوازدهم دور بالاتنه منهای 6/0 سانت سه چهارم اینچ خط متوسط اندازه است و چون نقطه پشت گردن قسمتی از تکه پشت لباس است پس این سه چهارم در بعضی اوقات بخاطر اندام غیرمتناسب اشخاص فرق کرده کم یا زیاد می‌گردد.
10. انحنای پشت گردن- از نقطه 9 به نقطه (A1) پشت گردن خط منحنی ملایمی رسم کرده به طوریکه 1 اینچ مانده به نقطه (A) در امتداد خط گردن مستقیم رفته است.
خط کشی و برش تکه جلوئی
11. خط مرکزی جلو- چنانچه گفته شد خط مرکز جلو خطی است موازی با (خط مرکز پشت) و فاصله آن نصف دور سینه +2 اینچ است که در روی خط بالاتنه حساب کرده موازی با خط مرکزی پشت از خط گردن تا حاشیه دامن رسم میکنیم.
12. نقطه جلوئی گردن- از تقاطع خط گردن و خط مرکزی جلو درست به اندازه پهنای گردن پشت علامت گذاشته و از نقطه تعیین شده خط عمودی به طرف بالا به طول ¼ 1 اینچ رسم میکنیم که نقطه گردن در جلو بدست می‌آید.
13. قسمت انحنای جلوی گردن- خط منحنی ملایمی از نقطه جلوئی گردن به تقاطع خط مرکزی جلو با خط شانه رسم کنید.
14. خط جلوئی حلقه آستین- از تقاطع خط بالاتنه با خط مرکزی جلو در خط بالاتنه اندازه ¼ اندازه بالاتنه منهای 1 اینچ اندازه گرفته و از نقطه حاصله خطی موازی با خط مرکزی جلو به طرف بالا تا خط گردن رسم میکنیم. این خط را خط جلوئی حلقه آستین می‌نامیم.
15. خط بغل- حد فاصل خط حلقه آستین جلوئی و عقبی را نصف کرده و خطی به موازات این دو خط از خط گردن تا خط حاشیه دامن رسم میکنیم. این خط را خط بغل گویند.
16. خط شانه پشت- از نقطه گردن پشت تا تقاطع خط شانه یا خط بغل خطی رسم کرده که این خط، خط شانه پشت میباشد.
17. نقطه پایانی شانه پشت- به اندازه طول شانه از نقطه پشت گردن به طرف نوک شانه اندازه گرفته یا در اندازه‌های نرمال تنها کافی است 8/3 تا ½ اینچ از تقاطع حلقه آستین پشت با خط شانه پشت به طرف بیرون علامت گذاشته و نقطه پایانی شانه پشتی می‌نامیم.
18. حلقه آستین در قسمت عقب- خط منحنی ملایمی از نقطه شانه عقبی به تقاطع خط بغل با خط بالاتنه رسم میکنیم که از تقاطع خط حلقه آستین پشت و خط پشت یا سینه بگذرد. که این خط منحنی به تمرین بیشتری نیاز دارد
19. خط شانه جلو- از نقطه گردن خطی بکشید که از نقطه (C) بگذرد این خط را مشخص کنید به خط شانه جلو
20. نقطه قله سینه- فاصله خط مرکزی جلو و خط حلقه آستین جلو را نصف کرده و به مقدار متوسط - ½- اینچ- بطرف پائین آمده علامت بگذارید و نقطه را قله سینه می‌نامیم.
21. خط اولیه ساسون بالاتنه- خطی به موازات خط مرکزی جلو از خط گردن تا خط باسن رسم بکنید که نقطهقله سینه را قطع کند.
22. پهنای ساسون بالاتنه- برای رسم کردن ساسون بالاتنه طبق جدول در سایز 36 که 5/7 سانتی متر میباشد یک قوس دایره بکشید که مرکز آن 1 دایره همان تقاطع خط 21 و 19 میباشد. این قوس بطور نقطه چین در پایانی شانه جلو رسم کنید. سپس مرکز دایره را نقطه قله سینه تعیین و به اندازه خط 21 از قله سینه تا تقاطع خطهای 21 و 19 قوس دایره‌ای رسم می‌کنید که قوس اول قطع و از همان تقاطع دو قوس خطهای – به نقطه قله سینه رسم می‌کنید، ساسون بالاتنه تشکیل شده است.
23. اتمام سرشانه جلوئی- برای مشخص کردن سرشانه جلوئی اول از (E) تا (C) خطی بکشید و این خط جلوئی شانه جدیدی است که متصل خواهد شد به خط شانه جلوئی بطرف (D) موقعی که ساسون سینه بسته میشود. به طوریکه (E) و (D) به هم برسند و اندازه پهنای شانه به طول درازی اندازه شانه پشت علامت و پایان شانه جلو می‌نامیم.
توضیح: نقطه (E) همان نقطه تقاطع خط قوسها میباشد.
24 . حلقه آستین جلو- از سرشانه جلوئی یک قوس ملایم بکشید که خط حلقه آستین جلوئی را ¼ 1مانده به خطبالاتنه تماس حاصل کند و ادامه دهید تا 1 اینچ مانده به تقاطع بالاتنه و خط بغل در 3 محور گردد.
25. خط کشی زیر بغل- در خط دور بالاتنه از هر طرف خط بغل به اندازه ¼ اینچ را اندازه بگیرید و در خط کمر از هر طرف ¼ 1 اندازه بگیرید و این نقاط را به هم متصل کنیدبعداً خواهید دید که چطور دور کمر تقلیل پیدا کرده و به اندازه دور کمر می‌رسد.
26. لبه دوخت دامن درخط بغل- خط زیر بغل جدید را ادامه دهید از خط کمر با خط منحنی مناسب که حدوداً 1 اینچ مانده به خط باسن در خط بغل محو شود رسم کنید
تقلیل کمر
با رسیدن به اینجا باید به دور کمر شکل بدهیم، بدین منظور اندازه‌های نرمال دوباره کار می‌کنند. اما قبل از اندازه گرفتن بهتر است بدانیم که کجا و چرا تقلیل می‌یابد.
بدیهی است که یک خط منحنی درازتر از یک خط مستقیم است و اگر شما به شکل انسان دقت کنید خواهید دید که شکل طبیعی بدن از فرم‌های مختلف تشکیل شده است.
بدن را از خط بالاتنه تا خط کمر مطالعه کنید و همچنین از خط کمر تا خط باسن خواهید دید که مقدار زیادی از پارچه را تو میگذاریم، این کار به قدری باید انجام گردد که لباس را شکل بدهد به طوریکه راحتی بدن و همچنین چین و چروک در هیچیک از نقاط لباس مشخص نشود.
اگر شما خط وسطی پشت را در نظر بگیرید خواهید دید که قسمتی از آن با وجود خالی بودن احتیاجی به شکل دادن ندارد. پنهان کردن پارچه در بغلها در اشخاص متفاوت است در بعضی‌ها بیشتر و در بعضی‌ها کمتر است. اگر مطالعه داشته باشید می‌بینید که منحنی زیربغل زنها بیشتر از مرد‌ها است و باسن بزرگتر میباشد این بزرگی احتیاج به ساسون دارد.
تبدیل خط کمر به اندازه مورد نیاز
حال اندازه کمر سایز 36 ، 5/68 سانت یا 27 اینچ است که در الگو بخاطر نصف بودن الگو «5/13 میباشد و حالا با کسر کردن وسط خطهای 25 و 26 در خط کمر که ½ 2 اینچ میباشد طول خط کمر به «5/17تقلیل یافته است و چون اندازه خود کمر 5/13 اینچ است. لذا بعد از کسر کردن 4 اینچ اضافی مانده است که این اضافی را به 2 تقسیم کرده 2 اینچ برای ساسون جلو لباس و 2 اینچ برای ساسون پشت لباس میباشد و این اندازه در مدلهای فردی برای اشخاص چاق و لاغر کم و زیاد میشود.
توضیح: در سایزهای ایرانی نسبت به محل و مکان ساسون اندازه‌های نرمال در کمر فرق دارد که هنرجو باید بعد از بررسی‌های آن مکان حد متوسط‌های نرمال را بدست آورد.
به طوریکه در خطهای 27 و 28 نشان داده شده است. در خطهای 27 در بالا حدوداً 5/0 اینچ مانده به قله سینه و در پایین حدوداً 2 اینچ مانده به خط باسن و در خطهای 28 در پایین مثل خطهای 27 و در بالا ½ 1اینچ مانده به خط بالاتنه تا یک اینچ بعد از بالاتنه میباشد و این تغییرها بسته به فرم و هیکل شخص میباشد.
اگر باسن شخص بزرگ باشد خطهای 27 و28 در پایین کمر طولشان کوتاه تر و در صورت لاغر بودن طولشان درازتر میشود. و در خطهای 28 در بالا هم حالت قوزی پشت مورد نظر است که اگر قوزی پایین باشد خطهای 28 در بالای کمر طولشان کوتاه تر و در غیر این صورت درازتر می‌گردد.
توضیح: فاصله خط مرکزی خطهای 28 از مرکز پشت درست به فاصله خط مرکزی خطهای 27 از مرکز جلو میباشد.
میزان کردن الگو برای تولید
یک الگو ممکن است احتیاج به تغییر دادن در بافت پارچه د اشته باشد و بعد از امتحان نمونه پارچه لباس و کیفیت آن برش لباس انجام بدهید.
پارچه‌ها این قدر مختلف هستند که الگو ممکن است تغییر داده شود. تنگتر یا گشادتر برش داده شود. چنانچه بعضی پارچه‌ها شل و بعضی دیگر به آب میروند در نتیجه قبل از اینکه لباس بریده شود الگو احتیاج به میزان کردن دارد که با توجه به خاصیت آن تحت آزمایش پارچه تعیین و معلوم، بعد میزان شود. ضمناً باید طرح با پارچه مطابقت داشته باشد.
عادات الگو بریدن خوب
سعی کنید تمام قسمتهای الگویتان را تمیز و مرتب نگه دارید. پس از تکمیل کردن هر الگو سایز و شماره طرح را روی قسمتهای الگویتان بگذارید. چنانچه این قسمت‌ها را به آسانی بتوانید جمع و بهم نصب کرد و برای اجتناب از اشتباه قراردادن قسمتهای الگو تمام تکه‌ها را شماره گذاری کنید و لیستی از آنها را به الگو ضمیمه کنید.
خیلی از شرکتها فرم‌های مخصوص چاپی برای این منظور دارند ولی درست کردن آن برای خودتان کاملاً آسان است و در صورتی که فرم چاپی نداشته باشید با مرتب کردن تکه‌ها از زحمت و صرف وقت زیاد خواهید کاست.
چند نکته
برای روشن شدن هر چه بیشتر ذهن شما یاد آور میشود:
یک الگو در سایزهای مختلف و تجاری یا فردی تشکیل شده است .از :بالاتنه جلو ، دامن جلو، بالاتنه پشت، دامن پشت وآستین و آن تکه‌ها معمولاً بدون درز گذاشتن برش میشود و تمام درزها و الگو بطور اتوماتیک در نظر گرفته شده است.در طراحی تان بعد از برش الگو ساسون بالاتنه بسته و از ساسون کمر باز میشود و بعد از طراحی دوباره نیز کمر بسته میشود. چنانکه در دوره‌های بعد مفصلاً گفته خواهد شد.در علامتهای جهانی، (C) علامت بریدن و (M) علامت درست کردن و مرتب کردن و(T) علامت آراستن میباشد.
عواملی که باعث بالا بردن ارزش لباس میشوند از بهترین آراستن‌های (زیپ بندی،دکمه و مادگی، آستر دوزی و بخیه کاری.)
در لباس‌های جلو باز که جای دکمه و مادگی دارند که در اصطلاح روی هم گرد گفته میشود، طراح نصف آن مقداررا در الگو به خط مرکزی جلو اضافه می‌کند.
نتیجه:
وقتی که شما قسمت بخش 1 و 2 را بطور کامل و دقیق و تمرینات آن را انجام دادید؛ سیستم پیش نویسی طرح الگو برای شخص یا اندازه سایزی را یاد خواهید گرفت و قادر خوا هید بود طرحی برای خودتان درست کنید. در واقع هر آموزشگاه یک طرح و الگوی مخصوص به خود دارد، بعضی از این روشها خیلی پیچیده هستند و بر اساس اندازه‌های سایزی و متناسب طرح شده است که بیشتر آن روشها سخت هستند و همچین وفق دادن آنها و تبدیل آنها برای اندازه‌های فردی مشکل است. بنابراین سیستم و روش ساده را به شما درس داده ایم؛ به امید اینکه هر یک از شما بتوانید در آینده شخصاً یک پیش نویس طرح باشید و طرحهای بسیاری را به فراخور و احتیاج خودتان بزنید.
سالها پیش طراحان و برش کنندگان الگو اهمیت زیادی در محفوظ و پنهان ماندن سیستم خود داشتند، حتی امروزه هم خیلی از مردم به این نحو کار می‌کنند.
اما خوشبختانه افرادی در تجارت طراح لباس هستند که تجربه خودشان را اعم از طرح و برش و دوخت وشناخت پارچه در اختیار شما بگذارند، بسیار سودمند است که درباره تشخیص پارچه و دوختهای متفاوت یادداشت هایی از تجربه‌ها د اشته باشید.
آنچه در دوره‌های بعدی خواهید خواند:
برش الگو و طراحی دامن
بالاتنه و میزان کردن الگو برای هر مد یقه و آستین‌ها را فراهم کرده نمونه‌های آستین و تطبیق کردن تازه‌ترین تمایل‌ها و برش شلوار
تجربه تدریس طولانی طراحی و برش نشان داده که پیچیده بودن روش‌های دشوار و به درازا کشیدن درس، مبتدی را دلسرد می‌کند. به این جهت در این دوره متد و روش تدریس با سیستم ساده و فرمول‌های دقیق محاسبه شده و برای بهتر یاد گرفتن شما آماده شده است. درصددیم در این نشریه یک دوره کامل آموزش برش و طراحی لباس زنانه را در شماره‌های متعدد به تدریج ارائه کنیم تا هنرآموزان عزیز با روش برش و طراحی آشنا شوند تا جایی که یک لباس را بتوانند طراحی کنند و برای یک فیگور مدلی بسازند تا جایی که بتوانند کمبود‌های فیگوری بدن را از نظر پنهان سازند.
این آموزش‌ها به شما کمک خواهد کرد تا طراحی را یاد بگیرید و نیازهای شخصی و تجاری را تامین کنید.
آموزش و تمرین برای فیگورهای بدن به شما اجازه می‌دهد که به سادگی، قسمتهای ظاهری لباس را به نحو احسن تکمیل نمایید.
لازم به توضیح است این دوره آموزشی متفاوت با متدهای مرسوم و موجود در ایران است.
پس از طی این دوره به طور کامل و دقیق و انجام تمرینات، سیستم پیش‌نویس طرح الگو برای سایز شخصی و اندازه سایزی را یاد خواهید گرفت و قادر خواهید بود یک طراحی برای خودتان انجام دهید.
هر متد طرح و الگوی مخصوص به خود را دارد. بعضی از این روشها خیلی پیچیده هستند و بر اساس اندازه‌های سایزی و تناسب طراحی شده اند. اغلب، این روشها سخت هستند و وفق دادن آنها و تبدیل کردن آنها برای اندازه‌های فردی مشکل است. بنابراین در اینجا یک سیستم و روش ساده درس خواهیم داد به امید این که هر یک از هنرجویان بتوانند در آینده شخصا یک پیش‌نویس طرح باشند و طرحهای بسیاری را به فراخور برای خود و دیگران خلق کنند.
استاد فرج ا.. فرجیان
متولد 1322 در شهر تبریز و فارغ التحصیل رشته طراحی لباس زنانه از موسسه I.D.A انگلستان.
ایشان فعالیت در زمینه یادگیری خیاطی و دوخت کت و شلوار را از سال 1341 آغاز نموده و پس از گذراندن مدت 6 سال در سال 1366 در تبریز اقدام به تاسیس کارگاه خیاطی نموده اند. همزمان تحصیلات خود را در رشته طراحی دوخت در انیستیتوی هنرهای خانگی لندن به اتمام رسانده، جهت تحصیلات تکمیلی خود در این رشته به لندن مسافرت نموده و پس از اتمام این دوره و بازگشت به ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی به مدت 8 سال به ریاست اتحادیه خیاطان تبریز انتخاب و از تحصیلات و تجربیات خود در این بخش استفاده نموده اند. لازم به ذکر است ایشان به مدت 10 سال نیز به عنوان مدیرعامل شرکت تعاونی خیاطان تبریز منصوب گردیده و طی این دوران از آموزش و انتقال آموخته‌های خود در جهت پرورش بیش از 700 هنرجو در سراسر کشور به صورت مکاتبه‌ای و حضوری غافل نبوده و همواره در زمینه آموزش خیاطی مشتاق و پیشگام بوده اند.
تألیف شش جلد کتاب با نام « طراحی و برش لباس زنانه» از دیگر فعالیت‌های ایشان بوده است.
در حال حاضر ایشان در سمت مدیر عامل شرکت تبریز بهکار رئیس هیئت مدیره شرکت تاپ‌تن پوشش و در چندین آموزشگاه حرفه‌ای خیاطی در تهران مشغول به آموزش می‌باشند. تولید باکیفیت و به نام ایرانی از دغدغه‌های همیشگی ایشان است.
همکاری با ایشان جهت بالا بردن سطح کیفی بخش آموزش آرتاکاوا افتخاری است برای ما
وسایل اندازهگیری و برش
- یک گونیای بزرگ
- یک مداد و پا‌ک‌کن
- یک نوار پارچه‌ای اندازهگیری خوب که دارای سانت و اینچ‌باشد
- شماره و لیست برای هر نمونه برش و تکه‌های آن
- یک چرخ ترسیم
- یک کش به اندازه حدوداً 70 سانتیمتر که دو طرف آن قلاب داشته باشد
- کاغذ برای الگو و برش نمونه
علایم تجاری و حروف اختصاری
علایم تجاری و حروف اختصاری که در کشور‌های خارجی رایج است در ایران نیز مورد استفاده است. این امر موجب تسریع در برش و طراحی می‌گردد.
علامت اینچ ( ً )
علامت شانه (sh1)
علامت نقطه (pt)
علامت نقطه شانه (sh1/pt)
کنار دوز (S.S)
علامت ریز (U/A)
علامت مرکز (C)
علامت جلو (F)
علامت مرکز جلو (C.F)
خط (L)
علامت گردن (NK)
علامت بالاتنه (B)
علامت پشت (BK)
علامت گردن جلو (NK/F)
اندازهگیری از فیگور و قیافه
دقت و مشاهده: در اندازهگیری باید همیشه نهایت دقت را به عمل آورید تا انتظار و توقعی که تولید کننده یا متقاضی دارد برآورده شود، در غیر این صورت صرف نظر از اتلاف وقت، ضرری نیز متوجه شما خواهد شد. این امر در اثر مهارت زیاد حاصل خواهد شد. شما باید چابک و زیرک باشید و بتوانید نوار اندازهگیری را با مهارت و به دقت به کار گیرید چنانکه شخص اندازهگیری شونده اطمینان کامل از مهارت شما پیدا نماید.
در نظر داشته باشید که در موقع اندازهگیری فیگور و قیافه‌های مختلف بدن را بشناسید. احتمال دارد بعضی از قسمتهای برجسته بدن کاملا مشخص نشود. بنابراین توجه کنید که هیچ یک از منحنی‌های بدن را چشم‌پوشی نکنید، مخصوصا برآمدگی‌های مشخص بدن مانند: برجستگی شانه، نوک استخوان‌ها، برجستگی سینه‌ها، کلفتی و نازکی گردن، نوک یا قسمت میانی ران، ماهیچه‌های جلو بازو، جلو آمدگی پیشین استخوان‌های شانه، سراشیبی شانهها، برجستگی نشیمنگاه، بزرگی شکم.
در اندام و فرم شخص باید مثل یک تابلوی نقاشی نظر کرده و یک نکته را هم از نظر نیندازید.
روش عمومی اندازهگیری
به منظور اطمینان و به وجود آوردن نمای خوب لباس باید قوانینی را رعایت کرد تا لباس از هر حیث بی‌عیب و نقص باشد. اولین مرحله برای دوخت لباس اندازهگیری است و برای این منظور چند نکته لازم به تذکر است:
الف: اطمینان داشته باشید که زن اندازهگیری شونده لباس نرمال و طبیعی پوشیده باشد (اعم از لباس زیر و رو) و آنچه استفاده کرده یک لباس معمولی است برای اندازهگیری بر لباس درخواستی‌اش.
ب: اندازهگیری، شونده در حال طبیعی ایستاده باشد. با بازوهای طبیعی و خمیدگی پشت؛ چنانچه هیچ گونه تغییر در ایستادن معمولی نداشته باشد. تجربه نشان داده است بعضی اشخاص در مقابل آیینه یا موقع اندازهگیری فیگور می‌گیرند.
ج : برای پیدا کردن جای اصلی کمر، کش قلابدار را در گودی کمر قرار داده و با چند بار ایجاد جهش در کش جای اصلی کمر را پیدا کنید.
د: نوار اندازهگیری را با دقت و با حوصله تمام و بدون عجله به کار برده و درست از جای معین شده در این دوره انجام دهید.
هـ : برای پیدا کردن خط گردن در پشت، نوار پلاستیکی را از گردن رد کرده تا دو دسته آن به طرف جلو شما باشد. بعد از شل کردن نوار یک بار از دو سر نوار گرفته بکشید، هر جا نوار در پشت گردن جا گرفت خط گردن میباشد.
و : در اندازهگیری، الحاق آستین بر شانه یا ا لحاق شانه بر گردن به میان خواهد آمد.
توضیح: اگر یک خط فرضی از آستین بر شانه و یک خط فرضی از شانه شخص بکشیم، خط وسط تقاطع این دو خط نقطه سرشانه میباشد که در تمرینات گفته خواهد شد.
به شکل 1 نگاه کنید:
اندازه‌های عرض و طول
1- قد یا طول پشت: از خط گردن تا گودی کمر اندازه میگیریم چنانکه در بخش 4 (ج و هـ) گفته شده است.
2- قد دامن: از خط کمر تا قد دامن به دلخواه شخص اندازه شونده، اندازهگیری میشود.
3- دور بالاتنه: برای تعیین اندازه دور بالاتنه نوار اندازهگیری را در پشت از روی مهره هفتم قرار داده، از زیر بازو گذرانده و در جلو از روی پرترین جای سینه ( قله سینه) اندازه میگیریم.
4- دور سینه: مثل اندازهگیری بالاتنه اندازه گرفته تنها به جای قله سینه از بالای سینه (از تخته سینه) اندازه میگیریم؛ جایی که گوشت اضافی ندارد.
توضیح: در متدهای دیگر طراحی برجستگی سینه‌ها ثابت است ولی دراین متد به خاطر دقیق بودن پهنای ساسون سینه اندازه سینه نیز احتیاج است که در گفتار‌آتی خواهید خواند.
5- دور کمر: از گود‌ترین جای کمر اندازه‌می‌گیریم.
6- دور باسن: از پرترین جای باسن که حدودا 18 تا 20 سانتیمتر پایین‌تر از کمر است اندازه میگیریم.
7- پهنای جلو سینه: جایی که بازو‌ها به بدن وصل میشوند را اندازه میگیریم. ولی بهتر است کمی پهن‌تر گرفته شود چون در صورت تنگ بودن سینه، آستین‌ها را خراب می‌کند.
8 - تمام عرض پشت: مثل اندازه پهنای جلو سینه از نقطه وصل بازو‌ها به بدن در پشت اندازه میگیریم. بهتر است کمی به طرف شانهها باشد.
9 - طول آستین: از نقطه تقاطع شانه با آستین تا مچ دست اندازه میگیریم. (شکل 1 )
10 - طول شانه: از تقاطع گردن و شانه تا تقاطع شانه با آستین اندازه میگیریم. (شکل 1 )
11 - قله سینه: از تقاطع گردن و شانه تا برجسته‌ترین نقطه سینه را اندازه میگیریم. (شکل 1 )
12 - فاصله دو قله سینه: حد فاصل دو قله سینه‌ها را فاصل دو قله می‌گوییم.
دوختهای دقیق در اندازهگیری دقت بیشتری می‌خواهد و به خاطر مشکل بودن اندازهگیری و حساسیت آن روش دیگری توصیه می‌گردد:
الف: پیدا کردن پهنای عقب گردن: یک دوازدهم اندازه پهنای بالاتنه منهای 6/0 سانتیمتر عقب گردن را تشکیل می‌دهد که در الگو کشی مورد احتیاج است.
مثال: پهنای بالاتنه یک شخص 92 سانتیمتر است. برای پیدا کردن پهنای عقب گردن چنین عمل میشود:
7 = 6/0 - 7.6 = 12 92
7 پهنای گردنی است که در الگو خط کشی میشود.
ب: این اندازه درست برای پهنای گردن جلو نیز محسوب میشود.
ج: پیدا کردن فاصله مرکز جلو تا خط حلقه آستین: یک چهارم اندازه دور بالاتنه منهای 5/2 سانتیمتر اندازه مرکز جلو تا حلقه آستین را تشکیل می‌دهد.
مثال: دور بالاتنه یک شخص 92 سانتیمتر است. فاصله از جلو و مرکز یا حلقه آستین چنین است:
5/20 = 5/2 - 23 = 4 92
د: پیدا کردن پنهای ساسون سینه: اندازه دور سینه را از اندازه دور بالاتنه کم کرده و حاصل را بریک و یک دوم ضرب میکنیم.
مثال: اگر دور بالاتنه 92 و دور سینه 86 باشد
9 = 1 * 6= 86-92
هـ : پیدا کردن قله بالاتنه:
نصف کنید فاصله بین جلو مرکز و حلقه آستین را از عدد حاصل یک و یک چهارم سانتیمتر به طرف پایین در خط بالاتنه در صورتی که الگویتان را دوروی کاغذ رسم می‌کنید.
جدول اندازهگیری نرمال یا تجارتی برای سایزهای مختلف
توضیح: اندازه خط باسن از 18 الی 20 سانتیمتر از زیر خط کمر متغیر است.
اندازه حاشیه دامن نسبت به خواسته شخص و مدلهای ضروری تغییر پذیر است.
این اندازه‌ها به بدن‌های نرمال یا تجارتی معروفند که بر مبنای قد 160 سانتیمتر بلندی بدون کفش میباشد و در گفتارهای دیگر تعدیل آن را بیان خواهیم کرد.
تعدیل طول یک نمونه اندازهگیری شده
اندازه‌های یاد شده در جدول بر مبنای قد 160 محاسبه شده است. اگر شخص اندازه شده بلند‌تر بود برای هر بلندی یک چهارم آن را بر بلندی طولی بالاتنه اضافه میکنیم و در صورت کوتاه بودن عکس همین عمل را انجام می‌دهیم.
مثال: یک زن با سایز 38 در نظر بگیرید که بلندیش بدون کفش 165 است. یعنی 5 سانت بلند‌تر از حد معمول است. چون اندازه بلندی پشت در جدول برای سایز 38 5/40 سانتیمتر است پس چنین عمل میکنیم:
25/1 = * 5
75/41 = 25/1 + 5/40
و برای همین مقدار کوتاهی
25/1 = * 5
25/39 = 25/1 - 5/40
چون مدل قرینه نیست از الگوی جلوی کامل استفاده میکنیم
از انتهای یکی از ساسون ها خط صافی به پایین الگو میکشیم .این ساسون را قیچی کرده و داخل ساسون را خالی میکنیم
الگو دو قسمت شده از هر تکه روی یک لایه پارچه برش میزنیم
روی این برش میتوان چاک پهلو به پهلو یا رویهمگرد و یا پیلی دوقلو قرار داد
پشت مانن دامن راسته است
مقدار باز بودن چاک روی پا:
اگر دامن ماکسی باشد 40سانت و اگر میدی باشد 20 سانت و اگر بالای زانو باشد 5-7 سانت
چون مدل قرینه نیست از الگوی جلوی کامل استفاده میکنیم
از انتهای یکی از ساسون ها خط صافی به پایین الگو میکشیم .این ساسون را قیچی کرده و داخل ساسون را خالی میکنیم
الگو دو قسمت شده از هر تکه روی یک لایه پارچه برش میزنیم
روی این برش میتوان چاک پهلو به پهلو یا رویهمگرد و یا پیلی دوقلو قرار داد
پشت مانن دامن راسته است
مقدار باز بودن چاک روی پا:
اگر دامن ماکسی باشد 40سانت و اگر میدی باشد 20 سانت و اگر بالای زانو باشد 5-7 سانت
از انتهای ساسون خط صافی به طرف پایین الگو میکشیم
این خط را قیچی زده و داخل ساسون را خالی میکنیم
الگو به دو تکه تقسیم میشود
وسط جلو روی دولای بسته ی پارچه قرار گرفته و برش میخورد
تکه ی شماره 2 روی دولای باز پارچه برش میخورد
تکه شماره 2 طرفین تکه شماره 1 دوخته میشود
پشت میتواند ساده باشد یا تکرار مدل جلو
منبع الگو : honarekhayati.blogfa.com
گرداوري : charch.ir
الگوی اولیه ی کت مورد نظر را رسم کنید.
نقطه ی A را در زیر حلقه ، نقطه ی B را در سرشانه ی پشت ، نقطه ی C
را در سرشانه ی جلو نقطه ی Dرا در خطی عمود به کف حلقه و مماس بر
حلقه آستین پشت و نقطه ی E را در خطی عمود به کف حلقه و مماس
با حلقه آستین جلو علامت بگذارید .
الگوی آستین دو تکه
از نقطه ی فرضی صفر خطی عمود به سمت بالا و پایین و خطی در عرض الگو رسم کنید.
0-1 : یک سوم حلقه آستین،از نقطه ی 1 خطی عمود در عرض الگو رسم کنید.
1-2 : یک سوم 0-1 +1سانتیمتر ،از نقطه ی 2 خطی عمود در عرض الگو رسم کنید.
0-3 :یک چهارم 0-1 .
در الگوی بالا تنه EF برابر 3-0 ، نقطه ی F را روی حلقه ی بالاتنه علامت بگذارید.
DG برابر 0-2.
3-4: اندازه ی منحنی CF+ یک سانتی متر در سایز 34تا 40
1/25 سانتیمتر در سایز42 تا 48
1/5 سانتیمتر در سایز 50تا56
4-5 :اندازه ی منحنی G B + هشت دهم (0/8) در سایز 34تا40
1سانتیمتر در سایز 42تا48
1/25 سانتیمتر در سایز 50تا 56
0-6 : برابر AE
3-7 : 2 سانتیمتر . از نقطه ی 7 خطی عمود در عرض الگو به دو طرف رسم میکنیم
7-8 :2سانتیمتر. از نقطه ی 8 خطی عمود و کوتاه به سمت پایین رسم میکنیم
7-9:سانتیمتر. از نقطه ی 9 خطی عمود و کوتاه به سمت پایین رسم میکنیم
1-10: بلندی آستین.خطی عمود در عرض الگو به دو طرف رسم میکنیم .
نقاط 11و 12 را علامت میگذاریم
10-13: 3سانتیمتر .از نطقه ی13 خطی عمود در عرض الگو رسم میکنیم
10-14: مچ آستین دو تکه
7-15 : یک دوم 7-10. از نقطه ی 15خطی عمود در عرض الگو رسم کنید
خط 8-11 و خط 9-12را با 2سانتی متر اتحنا به سمت داخل اصلاح کنید
6-16 : برابر AG در خط راست + نیم سانتیمتر (0/5)
خط 14-5 و خط 14-16 رای با 2/3(2ممیز 3) سانتیمتر انحنا به خارج اصلاح کنید
رسم منحنی بالای آستین :
در یک دوم خط 4-5 ، یک سانتیمتر به خارج الگو بروید
دریک سوم خط 3-4 ،2سانتیمتر به خارج الگو بروید
در یک دوم خط 6-16 ، 1/5 (یک و نیم ) سانتی متر به داخل الگو بروید
خط لبه ی آستین :
خط 11-10-14 خط لبه در الگوی روی آستین است
خط 14-12 خط لبه در الگوی زیر آستین است
* نقطه ی G نقطه ی موازنه ی پشت و نقاط 16 و 5 نقطه ی موازنه ی آستین در
پشت می باشد
نقطه ی F نقطه ی موازنه بالا تنه جلو و نقطه ی 3 نقطه ی موازنه ی آستین
در جلو می باشد
این نقاط رت روی پارچه علامت بگذارید و در هنگام دوخت این نقاط را روی هم
قراردهید .
** نقطه ی 4 روی سرشانه و نقطه ی 6 روی خط پهلو قرار میگیرد
***در هنگام دوخت خط 15 را در الگوی زیر آستین وروآستین روی هم قرار دهید .
منبع : khayat20.blogfa.com
الگوي جلوي لباس :
برای شروع کار باید الگوی یقه گرد روی لباست طراحی کنی
با بازی دلخواه
بعد از طراحی یقه گرد پنس لقی ۱سانتی از گود تر جای یقه بگیر و به
پنس نوک سینه وصل کن
و اونو ببند
آستین سر خود رو برای الگو طراحی کن
الگوی جلو رو از خط وسط جلو کپی کن
یعنی باید یک الگوی جلوی کامل داشته باشیم
حالا الگوی یقه چپ و راستی رو روی الگوی کامل جلو طراحی کن
بازهم پنس لقی یقه ۱ سانتی یادت نره
یقه چپ وراستی رو به پنس جلو رسم میکنی و از همون جا خطی
به کمر وصل میکنی برای برش
همانطور که میبینی خط برش زیر سینه رو کج زده
بعد الگو رو از همون خط جدا میکنی
به یقه چپ و راستی اوزمان میدی به هر اندازه که میخوای چین بخوره
قسمت پایین هم که دامنه به هر امندازه که بخوای اوزمان میدید و چین کش
میکنی
به اندازه ای که هر دو تکه به اندازه ی الگوی اصلی در بیان
*نکته: تمام پنس ها را روببند و به اوزمان ها اضافه کن
الگوي پشت لباس :
برای پشت هم الگو از خط کمر برش خورده
آستین هم اندازه ی آستین جلو طراحی شده
بعد از طراحی کمر به قسمت پایینی اوزمان داده شده
دامن هم دامن فون هستش
*نکته: بعد از طراحی پشت از تمام خط های منحنی پشت ۱ سانت پنس لقی
بگیر
الگوی اولیه رو طبق سایز کشیده و پنس ها رو رسم میکنیم
از سمت حلقه در قسمت جلو و پشت ۵/۱ سانت در کمر ۵/۰ سانت
و در باسن ۲۵/۰
سانت داخل شده و خطوط جدید را رسم میکنیم
مانند شکل
پنس جلو را اندازه گرفته و به همان اندازه روی خط عمود علامت زده
و به نوک سینه وصل میکنیم
اندازه ی بازی یقه را از روی خط مرکز جلو پایین امده و به خط پنس
وصل میکنیم
خط را از اندازه یی که گرفتیم و به خط پنس وصل کردیم تا نوک سینه
اندازه گرفته و به همان اندازه از نوک سینه روی خطی که پنس ۲
برابر شده علامت میزنیم
این دو خط با هم برابرند چون وقتی داخل پنس خالی میشود این
دو نقطه به هم دوخته میشوند
اگر بخواهیم جلوی تاپ هلال باشه بعد از بازی یقه هلال یقه را رسم
کرده و کنار خط پنس ۲برابر
یک پنس لقی ۱ سانتی میگیریم
ادامه ی لباس هم به صورت هلال به خط کف حلقه وصل میشود
برای اینکه تاپ زیر سینه لق نخوره باید آکاردمان بگیریم یعنی
به اندازه ی ۱۰/۱ سایز سوتینتون از نوک سینه روی پنس پایین
می اییم
میتونیم به صورت استاندارد ۸ سانت پایین بیاییم
از محل علامت زده از هر طرف ۵/۰ سانت به پنس اضافه کرده و
هلالی پنس را اصلاح میکنیم
مانند تصویر
برای الگوی پشت هم همین کا رو انجام میدیم
اگر برای الگوی جلو حلقه ی لباس به کف حلقه وصل شده خط کف
حلقه برش میخوره و پشت لباس تا اونجا بازه
قد تاپ هم طبق سلیقه ی خودتون رسم کنید
دقت کنید که پشت و جلوی لباس با هم برابرند
الگوی ما آماده شده
اگر نمیخواین پشت و روی لباس خیلی باز باشه
پشت لباس هم به اندازه ای که برای جلو از حلقه بالا رفتیم به همون
اندازه بالا میریم
در این نوع الگو ۱ سانت از خط وسط پشت روی خط برش و
۱ سانت روی خط کمر پنس لقی گرفته میشود
کنترل نهایی فراموش نشه
*نکته : برای بند قبل از برش الگو و بعد از رسم طرح یقه اندازه ی پشت
و جلوی لباس را از سرشانه تا محل وصل بند را اندازه گرفته و
به همان اندازه بند را از اریب پارچه برش میزنیم
